We openen een snackbar!
Omdat de dingen leuk en makkelijk en licht verteer-
baar moeten zijn. Omdat de dingen meteen nuttig
moeten zijn en de honger moeten stillen. Omdat we
een breed publiek moeten aanspreken, want dan pas
mag het bestaan. Om de targets betalende cultuur-
consumenten te kunnen halen. Om een poging te
wagen iets van het verplichte eigen vermogen op te
halen. En omdat we stiekem wanneer we zelf de
highbrow zat zijn ongelofelijke troost vinden in mak-
kelijk vet.
Wij dagen onze creatieve ondernemersgeest uit. We
maken ons mobiel om ander en nieuw volk te
trekken. We rijden met ons frietkarretje midden de
samenleving in. Theater kan een hoop leren van
fastfood. En het concept snackbar kan ook wel een
frisse kijk gebruiken. Bij ons kan je voor de lekkere
trek wat cultuur snacken, terwijl je een kaassoufflé of
bakkie friet verorbert.
En dit alles in verantwoorde kartonnen bakjes en in
groen vet. De decorontwerper bakt. De sopraan
verkoopt en u koopt, eet en consumeert uw buikje vol
zonder een slecht gevoel te hebben. Al etend steunt
u immers de kunst. Wij stropen onze mouwen op
want we hebben geleerd dat er alleen respect is voor
wie echt werkt. En frituren is een vak, dat mag je niet
onderschatten. Frituren is een echte baan. De
kunstenaar in ons houden we dan ook voor even een
beetje uit het zicht. Frituren als actie. Fastfood is our
friendly and positive actionism. We gaan onder-
gronds. Als ware Houdini's frituren we ons een weg
uit onze benarde positie. We hangen de target stevig
in het zicht. Als de teller op ons scorebord op 35000
kaassoufflés, kroketten, frikandellen en frietjes staat,
dan mogen we weer een jaar bestaan. Dan hebben
we ons nut weer voor even bewezen.
Dan hebben wij cultureel ondernomen. En u hebt uw
culturele daad ook weer gedaan. Welkom bij de
cultuur frituur.
Kom u warmen aan onze pan vet en troost u met wat
comfortfood. Wij hopen uw hart voor de cultuur weer
warm te krijgen.
